skip to main |
skip to sidebar
Eskiden mizah dergilerini heyecanla takip eder, sayfaların dibindeki vinyetlere kadar incelerdim. Köşelerdeki büyük ölçekli karikatürlerin kapladığı alana sinir olur, "Şunları küçük küçük bassalar da daha çok karikatür olsa" diye düşünürdüm.
Kırkımdan sonra, son yıllarda yaygınlaşan mikro karikatürleri okumak gittikçe zorlaştı, artık ayrıntıları görebilmek için gözlüğümü çıkarmam ve yakından bakmam gerekiyor.
Buna da üşendiğimden küçük karikatürleri okumadan geçiyor, ve içimden "Keşke bütün çizerler kocaman kocaman çizseler" diyorum
Geçen yaz annem ve arkadaşları sayesinde hayatımda ilk defa mola vermeden uzun mesafeler yüzebildiğimi keşfettim.
Hep birlikte windsurf dersi aldığım koya gitmiştik. Ders veren çocuk yokmuş, kumsalda annemlerle kalakaldım. Kadınların konuşmalarından o kadar sıkıldım ki denize girip yüzmeye başladım. Genelde nefesimi iyi ayarlayamadığımdan 5-10 dakika yüzünce yorulurdum. Bu sefer şnorkeli yanıma aldım, paletleri bıraktım. Kafamı çıkarmadan düzgün nefes alarak yüzmeye başladım. Kıyıya çıkmak da istemediğimden yüzdükçe yüzdüm. 45 dakika aralıksız yüzme sonunda hala yorulmamış olarak kıyıya çıkınca o kadar şaşırdım ki...
Yaz boyunca düzenli olarak her plaja gittiğimde 1 saat kadar yüzdüm. Pazar günleri uzayan sakalımın sağ omzumu tahriş etmesi dışında bir sorun yaşamadım.
Gecikmiş miyim: Evet, uzun yüzme sağlık açısından güzel bir aerobik egzersiz olmanın yanı sıra zevkli de bir spor.
Eskiden mizah dergilerini heyecanla takip eder, sayfaların dibindeki vinyetlere kadar incelerdim. Köşelerdeki büyük ölçekli karikatürlerin kapladığı alana sinir olur, "Şunları küçük küçük bassalar da daha çok karikatür olsa" diye düşünürdüm.
